Metody leczenia andropauzy - kwiecień 2010

Wszyscy na pewno słyszeliście o menopauzie. Kobieta wkracza w „ten wiek” i traci płodność, gdy jej jajniki przestają pracować cierpi z powodu znacznego spadku poziomu hormonów płciowych. Dzieje się to we względnie krótkim okresie czasu – zwykle trwa od roku do trzech lat. O ile zaniknięcie miesiączkowania może być dla kobiety ulgą, to jednak menopauza oznacza całkowicie nowy zestaw problemów. Spadek poziomu hormonów może powodować napady gorąca, podenerwowania, utraty zainteresowania seksem a nawet wirylizacji, gdyż następuje przesunięcie środka ciężkości równowagi hormonalnej w stronę androgenów.

Być może słyszeliście także o andropauzie, męskim odpowiedniku menopauzy. Depresja, obniżenie libido, tycie i zaburzenia erekcji mogą być oznakami andropauzy. Jednak w przeciwieństwie do kobiet, u których zmiany hormonalne sprzyjają maskulinizacji, u mężczyzn pojawiają się efekty estrogenne, gdyż poziom estrogenów w ich organizmach przeważnie wzrasta, podczas gdy poziom androgenów opada.

Andropauza od menopauzy różni się też tym, że przebiega stopniowo na przestrzeni dziesięcioleci, co sprawia, że andropauza jest procesem o wiele mniej oczywistym i problemem medycznym bardziej skrytym niż menopauza, czego konsekwencją jest brak w środowisku medycznym pełnej akceptacji jej istnienia.
Ustalono, że po trzydziestym roku życia, mężczyźni doświadczają stałego, choć powolnego (około 1% do 2% rocznie) spadku poziomu testosteronu. Trzeba jednak pamiętać, że są to dane statystyczne, a więc uśrednione. Rzadko się zdarza tak, by ów spadek faktycznie był taki. O wiele częściej następuje jeden lub kilka gwałtownych spadków poziomu testosteronu w wieku średnim lub starszym. Spadki te mogą być wynikiem choroby, stresu lub nawet predyspozycji genetycznych.

Medycyna zaczęła się zajmować andropauzą już w latach 40. ubiegłego wieku. Wtedy mówiło się na to „syndrom męskiego klimakterium”. Lekarze stwierdzili, że wstrzykiwanie testosteronu pacjentom dotkniętym tą przypadłością znacznie poprawia ich samopoczucie oraz gwałtownie poprawia wszystkie znaczniki syndromu.

Z jakiegoś jednak powodu, leczenie syndromu klimakterium nie upowszechniło się, a o schorzeniu dość szybko zapomniano – aż do teraz.
W ciągu ostatnich 15–20 lat znacząco wzrosła liczba badań poświęconych zjawisku andropauzy i jego leczeniu. By odwrócić efekty andropauzy amerykańscy lekarze przepisują zastrzyki z testosteronu, implanty i żele. Choć jest to kuracja niewątpliwie skuteczna, bezpośrednie podawanie testosteronu tylko komplikuje całą sytuację. To terapia doraźna, która w końcu musi doprowadzić do głębszego upośledzenia funkcjonowania organizmu pacjenta. Z tego też powodu lekarze i naukowcy szukają innych, mniej bezpośrednich metod przeciwdziałania andropauzie.
 

Cały artykuł można przeczytać w kwietniowym "Muscular Development"