Research: Doping - maj 2010

WADA ponownie wpisuje pseudoefedrynę na listę leków zakazanych

Pseudoefedryna jest często stosowanym składnikiem wielu leków na przeziębienie. Aż do roku 2003 związek ten znajdował się na liście leków zakazanych Światowej Agencji Antydopingowej (WADA), po czym przeniesiony został do programu monitoringowego. Leki monitorowane zawierające kofeinę nie są zakazane do stosowania przez sportowców, ale monitoruje się je, aby wykluczać ewentualne nadużycia. Kilka najnowszych badań wykazało, iż pseudoefedryna poprawia kondycję sportowców siłowych oraz, iż wielu zawodników stosuje ten środek. W konsekwencji 1 stycznia 2010 r. WADA ponownie umieściła pseudoefedrynę na liście leków zakazanych. Stężenie tego środka w moczu przekraczające wartość 150 ug może skończyć się dwuletnim zakazem startowania w zawodach. Aby uzyskać informacje dotyczące zażywania leków przeciw grypie, alergii czy przeziębieniu zajrzyjcie na stronę WADA
(WWW.wada-ama.org, październik 2009).

Sterydy anaboliczne zapobiegają uszkodzeniu mięśni

Intensywny trening siłowy i rozbudowa mięśni powoduje uszkodzenie włókien mięśniowych, w wyniku czego dochodzi do powstania stanu zapalnego, uszkodzenia błon komórkowych, uruchomienia procesów naprawy komórek i syntezy białek mięśniowych. Sterydy anaboliczne stymulują rozrost włókien mięśniowych, zwłaszcza w wysokich dawkach i przy równoczesnym stosowaniu treningu siłowego. W japońskim badaniu przeprowadzonym na szczurach udowodniono, iż sterydy działają raczej poprzez zapobieganie rozpadowi komórek mięśniowych, niż przez stymulowanie syntezy białek w mięśniach. Naukowcy wykorzystali technikę zwaną chirurgiczną ablacją synergistyczną. Przeładowali mięsień podeszwowy łydki, poprzez zniszczenie mięśnia płaszczkowatego i mięśnia brzuchatego łydki. Sterydy anaboliczne zmniejszyły stopień uszkodzenia włókien mięśnia podeszwowego, ale nie przyczyniły się do zwiększenia syntezy białek. Mimo, iż badanie to jest bardzo interesujące, to jego wyniki mogą nie przekładać się na kulturystów, ze względu na różnice w technice przeładowania, dawkowaniu leków i różnice gatunkowe (człowiek – szczur).
(„Histochemical Cell Biology”, 132: 71−81, 2009)

Plastry z testosteronem zwiększają metabolizm tłuszczu w organizmie

U mężczyzn z niskim poziomem testosteronu ilość tkanki tłuszczowej, zwłaszcza w okolicy brzucha, zwiększa się bardzo szybko. Australijscy naukowcy odkryli, że dzienne stosowanie plastrów zawierających testosteron (androderm, 5 ug, stosowany transdermalnie) zwiększa zużywanie tłuszczu w organizmie oraz podwyższa poziom testosteronu, przy czym testosteron przyjmowany doustnie (10−80 ug dziennie) nie wywiera takiego efektu. Niskie dawki testosteronu wywierają niewielki efekt na poziom tego hormonu we krwi, masę mięśni i ich siłę. Z kolei ilość efektów ubocznych zwiększa się wraz z każdą dawką tego hormonu. U osób zażywających suplementy zawierające testosteron powinno się monitorować poziom tego hormonu we krwi, efekty działania innych hormonów (np. wolnego testosteronu, estrogenu) i działania uboczne (poprzez mierzenie np. hematokrytu, ciśnienia krwi i stężenia enzymów wątrobowych). Badanie to wykazało, iż dawka i sposób podania wpływają na efekt, jaki na metabolizm tłuszczu i poziom testosteronu we krwi wywierają suplementy zawierające ten hormon.
(„Clinical Endocrinology”, 71: 715−721, 2009)

Czas podawania L-tyroksyny wpływa na jej działanie

Niektórzy kulturyści zażywają L-tyroksynę (Levoxyl i Syntroid), syntetyczną formę hormonów tarczycy, aby zwiększyć poziom metabolizmu i szybkość spalania tłuszczu. L-tyroksyna zwiększa ilość hormonu tyreotropowego (TSH) we krwi oraz ilość hormonów tarczycy T3 i T4. Chroniczne zwiększanie poziomu TSH może spowodować długotrwałe problemy z metabolizmem tarczycy oraz arytmię serca, nerwowość, bóle głowy i zaburzenia snu. Badanie przeprowadzone w Georgetown University Medical Center w Waszyngtonie wykazało, że czas stosowania lewotyroskyny jest istotny w zapobieganiu dużym fluktuacjom poziomu TSH, które mogą powodować choroby tarczycy. Zażywanie tego leku przed pójściem spać powoduje najbardziej stabilną produkcję TSH. Natomiast stosowanie leku w trakcie posiłków daje wprawdzie wyższe, ale za to bardziej zmienne stężenia TSH. Kulturyści nie powinni, więc stosować lewotyroksyny, chyba, że na specjalne polecenie lakarza.
(„Journal Clinical Endocrinology Metabolism”, 94: 3905−3912, 2009)