Research: Doping - luty 2011

Hormon wzrostu zwiększa ilość masy mięśniowej i obniża ilość tkanki tłuszczowej

Hormon wzrostu jest popularnym środkiem stosowanym przez kulturystów, zawodników sportów siłowych a także osób starszych. Hormon ten jest stosowany w celu zwiększenia ilości suchej masy mięśniowej i obniżenia ilości tkanki tłuszczowej, ale naukowcy spierają się w kwestii jego skuteczności i bezpieczeństwa stosowania. Japońskie badanie z Kobe University School of Medicine wskazało, że młodzi ludzie (średnia wieku około 30 lat), których poddano kuracji hormonem wzrostu, 0,5–1,0 mg dziennie przez 24 tygodnie, wykazali poprawę kompozycji ciała, wzrost IGF-1 i spadek całkowitego poziomu cholesterolu i cholesterolu LDL (tzw. złego cholesterolu).

Kuracja była dobrze tolerowana i nie zaobserwowano skutków ubocznych. Badani mieli 12-procentowy wzrost suchej masy ciała (głównie tkanka mięśniowa) i 12-procentowy spadek ilości tkanki tłuszczowej tułowia i całkowitej tkanki tłuszczowej. To badanie potwierdziło znaczenie hormonu wzrostu dla poprawy kompozycji ciała.

(„Growth Hormone & IGF Research”, 20: 205–2011, 2010)

Zastrzyki hamujące ból nie są zagrożeniem dla zawodowych sportowców

W większości filmów o futbolu zawodnicy nakłuwają się substancjami blokującymi odczuwanie bólu, które pozwalają im grać nawet mimo kontuzji. Potem, według scenariusza, odnoszą oni kontuzje na skutek nadwyrężania ciała lekami, które ostatecznie są przyczyną późniejszego zakończenia kariery.

Australijskie badanie z University of Sydney wykazało, że 98% zawodników otrzymujących przed grą zastrzyki znieczulające twierdzi, że powtórzyłoby zastrzyk w przypadku ponownej kontuzji. Badani sportowcy nie zauważali długotrwałego bólu ani niedyspozycji. Choć zastrzyki hamujące odczuwanie bólu nie są zupełnie bezpieczne, to nie są tak groźne, jak przedstawia się je w hollywoodzkich filmach o futbolu.

(Reuters, 30 lipca 2010)

Lek przeciwko uzależnieniu promuje utratę wagi

Naltrekson jest skutecznym środkiem leczącym alkoholizm i uzależnienie od heroiny, a Bupropion bywa stosowany przy rzucaniu palenia. Brytyjscy naukowcy z University College w Londynie odkryli, że połączenie tych dwóch leków wywołało utratę wagi. Uczestnicy badania po 12 miesiącach zrzucili 5–6% masy ciała w porównaniu do grupy placebo, w której badani zrzucili średnio 1,3%.

Występujące efekty uboczne to między innymi: zawroty i bóle głowy, zaparcia, nudności, wymioty i suchość w ustach. Leki działają poprzez ograniczenie apetytu i stymulację ośrodka nagrody w mózgu. Pomimo, że utrata wagi była niwielka, leki mogłyby stać się częścią programu kompleksowej zmiany stylu życia promującego utrzymanie zdrowej wagi ciała.

(BBC News, 29 lipca 2010)

Sterydy anaboliczne wiążą się z aktami przemocy

Częstym skutkiem ubocznym odczuwanym przez użytkowników sterydów są irracjonalne napady złości i agresji. Większość badań psychiatrycznych wykazuje, że o ile napady złości i furii sterydowej to w dużej mierze legenda, to około 10% osób stosujących sterydy odczuwa poważne psychologiczne skutki uboczne.

Szwedzkie badanie w University of Uppsala dowiodło, że osoby stosujące sterydy anaboliczne są o 65% bardziej skłonne do popełniania aktów przemocy. Dane mówią więcej o użytkownikach, a nie o samych sterydach, ponieważ akty przemocy były tak samo liczne u obecnych i dawnych użytkowników. Wyniki badań współzależności, takie jak na przykład powyższe, nie potwierdzają, że sterydy wywołują u ludzi przemoc, jedynie to, że sterydy i brutalne zachowania są ze sobą powiązane.

(„Drug Alcohol Dependence”, w druku; 3 czerwca 2010)

Sterydy anaboliczne mogą podnosić ryzyko zerwania ścięgien

Raporty dotyczące skutków ubocznych sterydów anabolicznych rutynowo wspominają o podwyższeniu ryzyka uszkodzeń (pęknięć i zerwań) mięśniowo-szkieletowych. Pomimo że opinia ta krąży od około 40 lat, niewiele jest dowodów potwierdzających jej słuszność. Brazylijscy badacze z Federal University w San Carlos odkryli, że szczury będące w spoczynku wykazały stwardnienie ścięgien po zastosowaniu kuracji ze sterydów anabolicznych (dekanian nandrolonu). Z kolei zwierzęta poddane wysiłkowi fizycznemu (skoki) wykazały zdolność do magazynowania energii elastycznej. Jeśli wyniki badań można odnieść do ludzi, potwierdzają one tezę, że stosowanie sterydów anabolicznych zwiększa ryzyko zerwania ścięgien.

(„Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports”, w druku; 29 lipca 2010)

Niesterydowe leki przeciwzapalne nie mają negatywnego wpływu na mięśniową syntezę białek

Niektórzy lekarze i trenerzy odradzają sportowcom stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak naproksen czy ibuprofen, ponieważ mogą one oddziaływać na gojenie się i syntezę białkową. Szwedzkie badanie wykazało, że podanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych po intensywnych ekscentrycznych skurczach mięśni nie miało wpływu na tworzenie mięśniowych komórek satelitarnych, syntezę białek ani na aktywność genów biorących udział w mięśniowej syntezie białek. Mięśnie stają się większe i silniejsze po części za sprawą tworzenia komórek satelitarnych w odpowiedzi na trening i stymulację dietetyczną (białka, monohydrat kreatyny).

Komórki satelitarne zawierają jedno jądro, które wnika w istniejącą tkankę mięśniową i pomaga utrzymać równowagę pomiędzy rozmiarem mięśni a zdolnością do syntezy białek. Kulturyści stosują niesterydowe środki przeciwzapalne, aby regulować ból mięśni i stawów, ale nie powinni ich nadużywać.

(„Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports”, opublikowano w Internecie 24 sierpnia 2010)

Hormon wzrostu promuje metabolizm węglowodanów, tłuszczu i białka

Wielu kulturystów, ciężarowców, a także starszych ludzi zażywa suplementy hormonu wzrostu (GH), ponieważ chcą budować mięśnie i pozbyć się tkanki tłuszczowej. Badacze z Mount Sinai School of Medicine w Nowym Jorku dokonali przeglądu literatury, z którego wynika, że hormon wzrostu ma znaczący wpływ na metabolizm węglowodanów, białka i tłuszczu. GH promuje syntezę białkową głównie poprzez zwiększenie produkcji silnego czynnika wzrostu IGF-1 w wątrobie i innych tkankach. IGF-1 pomaga stabilizować poziom cukru we krwi, stymuluje pobieranie cukru w różnych tkankach i hamuje uwalnianie cukru w wątrobie. Hormon wzrostu stymuluje rozkład tłuszczu, głównie w komórkach tłuszczowych tkanek otaczających organy. Zapobiega także pobieraniu cukru przez komórki tłuszczowe, dzięki czemu zmniejsza się odkładanie tłuszczu.

W mięśniach hormon wzrostu promuje syntezę białek i zapobiega ich rozpadowi. Reguluje utratę tkanki mięśniowej, szczególnie w szybkokurczliwych włóknach mięśniowych, co jest wynikiem procesu starzenia. Przyczynia się to do popularności GH wśród starszych ludzi.

Potrzeba więcej badań dotyczących bezpieczeństwa długotrwałego stosowania hormonu wzrostu u sportowców i starszych ludzi, aby określić jego wpływ na tkankę mięśniową, tłuszczową, zdrowie i długowieczność.

(„Growth Hormone & IGF-1 Research”, 20: 1–7, 2010)

Sterydy anaboliczne chronią przed zniszczeniami wywołanymi przez wolne rodniki

Wolne rodniki to wysoce reaktywne substancje chemiczne produkowane naturalnie w procesie metabolizmu. Ich nadmierne ilości wywołują uszkodzenia DNA, zniszczenia błon komórkowych, przedwczesne starzenie się i osłabienie układu odpornościowego. Hiszpańskie badanie na szczurach wykazało, że stanozolol podany szczurom, podwyższył u nich poziom antyoksydantów o 25–40%. Antyoksydanty hamują działanie wolnych rodników. Zwierzęta były poddane terapii przez 8 tygodni. Wniosek: sterydy anaboliczne mogą podwyższyć zdolność do pracy i chronić układ odpornościowy dzięki swojemu antytoksycznemu działaniu.

(„Journal of Physiology and Biochemistry”, opublikowano w Internecie 18 maja 2010)

Sterydy anaboliczne wpływają na rytm serca

Krótkotrwałe stosowanie nandrolonu u szczurów wywołało zaburzenia rytmu serca. Brazylijscy naukowcy z Federal University of Rio de Janeiro wykazali, że zwierzęta, którym podano wysokie dawki leku (10 mg na kg masy ciała) miały problemy z odzyskaniem normalnej aktywności elektrycznej błon komórkowych po uderzeniu serca. Szczury wykazały też zmiany komórkowe w mięśniu sercowym, co prawdopodobnie mogłoby oddziaływać na długoterminowe funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego. Niektóre zmiany mogły być wynikiem zastoju płynów na skutek wysokiej dawki leku. Było to badanie na szczurach, więc wyniki mogą być inne u ludzi, w szczególności przy długotrwałym stosowaniu tego środka.

(„Journal of Molecular and Cellular Kardiology”, w druku; opublikowano w Internecie w maju 2010)

Hormon wzrostu stosowany raz w tygodniu jest bezpieczny i skuteczny

Słabą stroną przyjmowania hormonu wzrostu jest to, że musi być wstrzykiwany codziennie, co może być stresujące i niewygodne. Jedna z duńskich firm farmaceutycznych opracowała formę hormonu wzrostu, który może być wstrzykiwany tylko raz na tydzień. Lek jest zaprojektowany tak, aby nie rozpadał się w wątrobie, co pozwoli mu krążyć w organizmie dłużej niż normalnie. Cotygodniowe zastrzyki podtrzymały poziom IGF-1, który jest wskaźnikiem skuteczności leku. Lek był dobrze tolerowany i nie zanotowano skutków ubocznych.

(„Journal of Clinical Endocrinology Metabolism”, 95: 3411–3417, 2010)